κΩΣΤΑΣ
ΚΑΖΑΚΟΣ
1953 Κινηματογραφική Σχολή Σταυράκου Τμήμα Ηθοποιίας και Σκηνοθεσίας
[“Η αρπαγή τής Περσεφόνης”
σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.]
1954-1957 Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης – Κάρολος Κούν
Πήρε μέρος στην κατασκευή τού ιστορικού Υπόγειου τού Ορφέα, κουβαλώντας μπάζα.
Φροντιστής τού Θεάτρου στα χρόνια τής μαθητείας, έζησε όλες τις παραστάσεις τής πρώτης εκείνης πενταετίας, παίζοντας βοηθητικά πρόσωπα και σε μερικές απ’ αυτές, σημαντικούς ρόλους.
[“Αυλή τών Θαυμάτων” τού Καμπανέλλη.
“Ο Κύκλος με την Κιμωλία” τού Μπρέχτ.
“Ψηλά απ’ τη Γέφυρα” τού Μίλλερ.]
1958-1959 Μαζί με άλλους 12 αποφοίτους τής Σχολής και με σκηνοθέτη τον συμμαθητή τους Λεωνίδα Τριβιζά, ιδρύουν συνεταιρικό θίασο με την επωνυμία “Ελεύθερο Θέατρο”.
[“Λοκαντιέρα” τού Γκολντόνι.
“Η Ηρα και το Παγώνι” τού Ο’ Κέιζυ.
“Φιντανάκι” τού Χόρν.
“Η Γυναίκα τής Νιότης σου” τού Ντεβάλ κ.α.]
1959-1961 Στρατιωτική θητεία.
Στα επόμενα χρόνια, συνεργάστηκε με μερικούς από τους πιό σημαντικούς θιάσους τής Αθήνας και έκανε πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
1961- Καλοκαίρι Θίασος Κατερίνας,
“Η Σωφερίνα” τού Γ. Ρούσσου.
1962 “Κυκλικό Θέατρο, τού Λεωνίδα Τριβιζά,
“Μιά Κυριακή τού Σεπτέμβρη” τού Ούγκο Μπέττι.
"Νεκροί χωρίς Τάφο” τού Σάρτρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
1963-Καλοκαίρι Εταιρεία Αρχαίου Δράματος τού Κ. Μιχαηλίδη,
”Ιφιγένεια στην Αυλίδα” τού Ευριπίδη.
“Λυσιστράτη” τού Αριστοφάνη.
Σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη με την Αλέκα Κατσέλη.
Περιοδεία στην Αφρική.
Νοτιοαφρικάνικη Ένωση – Ροδεσία - Αιθιοπία.
Περιοδεία στην Κύπρο.
Αρχαίο Θέατρο Ζέας.
1963-1964 Θίασος Αλέκου Αλεξανδράκη,
“Μιά Ιστορία από το Ιρκούτσκ” τού Αρμπούζωφ.
Σε σκηνοθεσία Τριβιζά.
1963 Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κούν,
Οι ιστορικοί “Όρνιθες” τού Αριστοφάνη..
Λονδίνο - Σαιζόν Σαίξπηρ.
1964-1965 Θίασος Χριστίνας Σύλβα
“Ο Ασυλλόγιστος” τού Μολιέρου.
Σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη
“Ο Γυάλινος Κόσμος” τού Τ. Ουίλιαμς.
Σε σκηνοθεσία Βασίλη Διαμαντόπουλου.
1965-Καλοκαίρι Θίασος Αννας Συνοδινού
Εγκαινιάζεται το Θέατρο του Λυκαβηττού.
“Αντιγόνη” τού Σοφοκλή.
Σε μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου
και Σκηνικά-Κοστούμια του Α.Τάσσου.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου.
“Εκκλησιάζουσες” τού Αριστοφάνη.
Σε μετάφραση και σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη.
1965-1967 Θίασος Έλλης Λαμπέτη,
“Αγία Ιωάννα” τού Μπέρναρντ Σώ.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου
“Κάθε Σεπτέμβρη” τού
Σε σκηνοθεσία ΄Ελλης Λαμπέτη.
1968-1969 Θίασος Τζένης Καρέζη,
“Θεοδώρα η Μεγάλη” τού Γεωργίου Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία τού Αλέξη Μινωτή.
1969-1970 Θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου,
“Η Κυρία δε με μέλλει” τών Σαρντού – Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1970-1971 “Μιά Ιστορία απο το Ιρκούτσκ” τού Αρμπούζωφ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1971-1972 “Η Ασπασία” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Ανακατασκευή τού θερινού κιν/φου της οδού Πατησίων
“Αθήναιον” και πάλι σε θέατρο.
1973-Καλοκαίρι “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου
και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.
Ο Νίκος Ξυλούρης μετέχει για πρώτη φορά σε παράσταση.
1973-1974 “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Μεταφέρεται στο χειμερινό “Ακροπόλ”.
Μεσολαβεί φυλάκιση των θιασαρχών στο ΕΑΤ-ΕΣΑ
αμέσως μετά την εξέγερση τού Πολυτεχνείου.
Κλείσιμο τού θεάτρου.
Οι παραστάσεις συνεχίζονται από το τέλος τού Δεκέμβρη,
με άντρες της ΕΣΑ και της Ασφάλειας, ένστολους και οπλισμένους
να κυκλοφορούν στην είσοδο και στην αίθουσα του θεάτρου, προς
εκφοβισμό του κοινού.
1974-Καλοκαίρι “Το Κουκί και το Ρεβύθι” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Ο τίτλος δόθηκε ενδεικτικά σε μιά παράσταση εντελώς
παράλογη, για να ειδοποιηθεί το Κοινό ότι η λογοκρισία
απαγόρευσε το 90% τών κειμένων τού Καμπανέλλη.
1974-Ιούλιος “Το Μεγάλο μας Τσίρκο Νο 2” τού Καμπανέλλη.
Με την ανατροπή τής Χούντας, ξαναπαίζεται το έργο,
εμπλουτισμένο με καινούργια επίκαιρα επεισόδια.
Γίνεται πανηγυρική υποδοχή των φυλακισμένων,
των εξόριστων και των αυτοεξόριστων αντιστασιακών.
1974-1975 “Το Μεγάλο μας Τσίρκο Νο 2" τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Μεγάλη περιοδεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο «Αλεξάνδρειο» της Θεσσαλονίκης [Παλαί ντε Σπόρ]
σε έξη παραστάσεις το παρακολούθησαν 49.000 θεατές.
1975-Καλοκαίρι “Ο Εχθρός Λαός” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου
και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
"Ο Εχθρός Λαός" του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Περιοδεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Ενδιαφέρουσα πληροφορία:
Στο έργο γινότανε αναφορά στην Αποστασία του 1964.
Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο τα θέατρα ήταν γεμάτα.
Στα Χανιά ματαιώθηκε η παράσταση.
Δεν εμφανίστηκε ούτε ένας θεατής, στην κυριολεξία.
Ούτε καν οι προσκεκλημένοι.
Μετά από έρευνα ανακαλύψαμε την αιτία. Μητσοτάκης!
1976-Χειμώνας “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Περιοδεία στους μετανάστες τής Γερμανίας.
Το έργο παίζεται κατ’ απαίτηση τού Κοινού σε
65 πόλεις και χωριά τής Δυτικής Γερμανίας.
Ενδιαφέρουσα πληροφορία:
“Το Μεγάλο μας Τσίρκο"
το παρακολούθησαν συνολικά περισσότεροι από 550.000 θεατές.
1976-Καλοκαίρι “Η Κυρία δε με μέλλει” των Σαρντού – Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1976-1977 “Η Κυρία Προέδρου” των Ενεκέν και Βεμπέρ.
Σε διασκευή Ρούσσου και σκηνοθεσία Καζάκου.
1977-Καλοκαίρι “Η Παναγία τών Δολαρίων” τού Κάννιν.
Σε διασκευή Καμπανέλλη και σε σκηνοθεσία τού Κώστα Μπάκα.
1977-1978 “Η Αγριόγατα” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1978-Καλοκαίρι “Η Παναγία τών Παρισίων” τού Βίκτωρα Ουγκώ.
Σε διασκευή τής Τζένης Καρέζη και σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Οι παραστάσεις διακόπτονται τον Αύγουστο λόγω αποτυχίας.
1978-Καλοκαίρι “Αντώνιος και Κλεοπάτρα” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία τού Μιχάλη Κακογιάννη.
Το έργο παίζεται στο Ηρώδειο
με την Ειρήνη Παπά και τον Κώστα Καζάκο.
1978-1979 “Μην Αμελείτε την Αμέλια” τού Ζώρζ Φεντώ.
“Η Επιχείρηση Γοητεία” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1978 Εγκαινιάζεται το νέο Θέατρο “Αθήναιον” επι τής
οδού Ακαδημίας 3, ιδιοκτησίας τού Μετοχικού Ταμείου Στρατού, το οποίο κατασκευάστηκε μερίμνη τών θιασαρχών, με το έργο
“Πολίτες Β΄ Κατηγορίας” τού Μπράιαν Φρήλ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1979-1980 “Οι Θεατρίνοι” τής Τζένης Καρέζη.
Σε σκηνοθεσία Τζένης Καρέζη.
1980-1981 “Η Αγριόγατα” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Επαναλαμβάνεται.
1981-Χειμώνας “Η Αγριόγατα” περιοδεύει στην Αμερική.
“Η Επιχείρηση Γοητεία” επαναλαμβάνεται.
1982-1983 “Ποιός φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ” τού Αλμπυ.
Σε σκηνοθεσία Ζύλ Ντασσέν.
Η “Βιρτζίνια Γούλφ” επαναλαμβάνεται.
1984-1985 “Εντα Γκάμπλερ” τού Ερρίκου Ιψεν.
Σε σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη.
1985-Καλοκαίρι “Μήδεια” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία και μετάφραση Μίνου Βολονάκη.
Ηρώδειο και περιοδεία σ’ όλη την Ελλάδα.
1985-1986 “Πρόσωπο με Πρόσωπο” τού Αλεξάντρ Γκέλμαν.
Σε σκηνοθεσία Ολέγκ Εφραίμωφ.
1986-Καλοκαίρι “Μήδεια” τού Ευριπίδη.
Επίδαυρος και περιοδεία.
“Πρόσωπο με Πρόσωπο” επαναλαμβάνεται.
1987-Καλοκαίρι “Ηλέκτρα” τού Σοφοκλή.
Σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
1987-1988 “Τζόκινγκ” τού Εντουαρντ Ρατζίνσκυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1988-1999 “Ο Βυσσινόκηπος” τού Αντων Τσέχωφ.
Σε σκηνοθεσία Ολέγκ Εφραίμωφ.
Το Δεκέμβριο διαπιστώνεται ο καρκίνος της Τζένης.
Οι παραστάσεις διακόπτονται το Μάρτιο με γεμάτο θέατρο.
Τον ίδιο μήνα εγχειρίζεται η Τζένη στο Λονδίνο.
1989-Καλοκαίρι “Οιδίπους Τύραννος” τού Σοφοκλή.
Σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Η Τζένη παίζει την Ιοκάστη για να στηρίξει την παράσταση, παρά την απαγόρευση των γιατρών.
Ομάδα του κοινού αποδοκίμασε το τσιγάρο που κάπνισε η Άννα Μακράκη αναγγέλλοντας το θάνατο της Ιοκάστης.
1990-Καλοκαίρι “Ιφιγένεια στην Αυλίδα” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Θεάτρου Τέχνης-Κάρολος Κούν.
1990-1991 “Διαμάντια και Μπλούζ” τής Λούλας Αναγνωστάκη.
Σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.
Ο τελευταίος ρόλος τής Τζένης.
22 Ιουλίου 1992 - Θάνατος τής Τζένης.
Το Θέατρο “Αθήναιον” μετονομάζεται σε Θέατρο “Τζένη Καρέζη”.
1992-1993 “Θείος Βάνιας” τού Αντων Τσέχωφ.
Σε μετάφραση του Λυκούργου Καλλέργη
και σκηνοθεσία τού Κώστα Καζάκου που παίζει
και τον ομώνυμο ρόλο.
Παραγωγή τού Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
1993-Καλοκαίρι “Η Όπερα τής Πεντάρας” τού Μπρέχτ.
Σε σκηνοθεσία τού Ζύλ Ντασσέν,
Παραγωγή τού Γιώργου Λεμπέση στο “Αθήναιον”
1993-1994 “Ο Θάνατος τού Εμποράκου” τού Μίλλερ.
Σε σκηνοθεσία τού Ζύλ Ντασσέν.
1994-1995 “Μαύρη Κωμωδία” τού Σάφφερ.
Σε σκηνοθεσία τού Κώστα Καζάκου.
Παραγωγός και πρωταγωνιστής ο Πέτρος Φιλιππίδης.
1995-Καλοκαίρι “Αντιγόνη” τού Σοφοκλή.
Σε μετάφραση και σκηνοθεσία τού Μίνου Βολονάκη. Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Εθνικού Θεάτρου.
1995-1996 “Ξενοδοχείο Παράδεισος” τού Ζώρζ Φεντώ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγός και πρωταγωνιστής ο Πέτρος Φιλιππίδης.
1996-Καλοκαίρι “Ο Βασιλιάς Λήρ” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
Στο ρόλο του τρελού ο Πέτρος Φιλιππίδης.
Ηρώδειο και περιοδεία.
1996-1997 “Επικίνδυνες Σχέσεις” τού Λακλό.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγοί και πρωταγωνιστές οι Στράτος Τζώρτζογλου και Κων/νος Καζάκος.
1997-1998 “Περιμένοντας τον Γκοντό” τού Μπέκετ.
Σε σκηνοθεσία τού Γιάννη Ιορδανίδη.
Συμπρωταγωνίστησε ο Πέτρος Φιλιππίδης.
“Φάλσταφ” - [Εύθυμες Κυρίες τού Ουίνδσωρ] τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
1999-Καλοκαίρι “Οθέλλος” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγή τού ΟΕΘ - ΣΕΗ. Περιοδεία.
1999-2000 “Τα Σέβη μας Dr. Τσέχωφ” τού Αντων Τσέχωφ.
“Πρόταση Γάμου” - “Επέτειος” - ‘Αρκούδα” και “Κύκνειο Άσμα”.
Σε μετάφραση Λυκούργου Καλλέργη και σκηνοθεσία Γεννάδιου Πάτση.
2000-Καλοκαίρι “Βάτραχοι” τού Αριστοφάνη.
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου.
Παραγωγή “Θίασος Ράμπα”. Περιοδεία.
2000-2001 “Οι Μικροαστοί” τού Μαξίμ Γκόρκυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγή τής Νινέτας και τού Γιώργου Λεμπέση.
2001-Καλοκαίρι “Εκάβη και Κύκλωψ” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου και Γιάννη Ρήγα αντίστοιχα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
2001-Χειμώνας «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ» του Εντ. Άλμπυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Με τη Μελίνα Μποτέλη και τον Κοσμά Ζαχάρωφ.
Παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κερκύρας.
2002-2003 «Κοπεγχάγη» του Μάϊκλ Φρέιν.
Σε μετάφραση Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη
και προσαρμογή Αννίτας Δεκαβάλλα.
Σε σκηνοθεσία Τάκη Βουτέρη.
2003-Σεπτέμβριος «Μαθήματα Υποκριτικής» του Γιώργου Μανιώτη.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Μανιώτη.
Μονόλογοι 2003 – Πολιτιστική Ολυμπιάδα.
«Δάφνες και Πικροδάφνες» των Κεχαϊδη – Χαβιαρά.
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου
2005-Καλοκαίρι «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου.
Σε μετάφραση του Οδυσσέα Νικάκη
και σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου με τη συνεργασία του Σοφοκλή Πέππα.
Συμπαραγωγή με το Θεσσαλικό Θέατρο.
Επίδαυρος και περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο.
2006-2007 «Ήταν όλοι τους Παιδιά μου» του Μίλλερ.
Σε μετάφραση Κοέν και σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη.
«Ήταν όλοι τους Παιδιά μου» του Μίλλερ.
Επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά.
Ο Κώστας Καζάκος έχει συνεργαστεί με τους παρακάτω σκηνοθέτες, χρονολογικά:
Κάρολος Κούν – Λεωνίδας Τριβιζάς – Κυρία Κατερίνα – Κωστής Μιχαηλίδης – Μιχάλης Μπούχλης – Βασίλης Διαμαντόπουλος – Γιώργος Σεβαστίκογλου – Μίνως Βολονάκης – Ελλη Λαμπέτη – Αλέξης Μινωτής – Κώστας Μπάκας – Μιχάλης Κακογιάννης – Ζύλ Ντασσέν – Ολέγκ Εφραίμωφ – Ρόμπερτ Στούρουα – Γιώργος Λαζάνης – Βασίλης Παπαβασιλείου – Γιάννης Ιορδανίδης – Γιάννης Μόρτζος – Διαγόρας Χρονόπουλος – Γιάννης Ρήγας – Τάκης Βουτέρης -Γιώργος Μανιώτης.
Εχει παίξει μέχρι τώρα σε 87 έργα.
Εχει σκηνοθετήσει 25 παραστάσεις.
Κινηματογράφος: Πήρε μέρος σε πολλές ταινίες τού παλιού εμπορικού κινηματογράφου, σε αρκετές τού νέου και σε λίγες τού καλλιτεχνικού παλιού και νέου.
Εχει παίξει σε 37 κινηματογραφικές ταινίες.
Εχει κάνει 3 κινηματογραφικές παραγωγές.
Εχει σκηνοθετήσει 1 ταινία.
Τηλεόραση: Απο το 1972 και μετά, έπαιξε και σκηνοθέτησε πλήθος επεισοδίων, σε τηλεοπτικές σειρές.
Εχει σκηνοθετήσει 2 τηλεοπτικές σειρές, τη μια με 78 επεισόδια και την άλλη με 20.
Εκπαίδευση: Επι χρόνια έχει εργαστεί σε θεατρικά εργαστήρια και σεμινάρια καθώς και στη Σχολή τού Θεάτρου Τέχνης.
Το 1995 ίδρυσε το “Σχολείο Υποκριτικής Κώστας Καζάκος”.
Είναι ανεγνωρισμένη Ανωτέρα Σχολή.
Είναι τετραετούς φοίτησης.
[“Η αρπαγή τής Περσεφόνης”
σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.]
1954-1957 Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης – Κάρολος Κούν
Πήρε μέρος στην κατασκευή τού ιστορικού Υπόγειου τού Ορφέα, κουβαλώντας μπάζα.
Φροντιστής τού Θεάτρου στα χρόνια τής μαθητείας, έζησε όλες τις παραστάσεις τής πρώτης εκείνης πενταετίας, παίζοντας βοηθητικά πρόσωπα και σε μερικές απ’ αυτές, σημαντικούς ρόλους.
[“Αυλή τών Θαυμάτων” τού Καμπανέλλη.
“Ο Κύκλος με την Κιμωλία” τού Μπρέχτ.
“Ψηλά απ’ τη Γέφυρα” τού Μίλλερ.]
1958-1959 Μαζί με άλλους 12 αποφοίτους τής Σχολής και με σκηνοθέτη τον συμμαθητή τους Λεωνίδα Τριβιζά, ιδρύουν συνεταιρικό θίασο με την επωνυμία “Ελεύθερο Θέατρο”.
[“Λοκαντιέρα” τού Γκολντόνι.
“Η Ηρα και το Παγώνι” τού Ο’ Κέιζυ.
“Φιντανάκι” τού Χόρν.
“Η Γυναίκα τής Νιότης σου” τού Ντεβάλ κ.α.]
1959-1961 Στρατιωτική θητεία.
Στα επόμενα χρόνια, συνεργάστηκε με μερικούς από τους πιό σημαντικούς θιάσους τής Αθήνας και έκανε πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
1961- Καλοκαίρι Θίασος Κατερίνας,
“Η Σωφερίνα” τού Γ. Ρούσσου.
1962 “Κυκλικό Θέατρο, τού Λεωνίδα Τριβιζά,
“Μιά Κυριακή τού Σεπτέμβρη” τού Ούγκο Μπέττι.
"Νεκροί χωρίς Τάφο” τού Σάρτρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
1963-Καλοκαίρι Εταιρεία Αρχαίου Δράματος τού Κ. Μιχαηλίδη,
”Ιφιγένεια στην Αυλίδα” τού Ευριπίδη.
“Λυσιστράτη” τού Αριστοφάνη.
Σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη με την Αλέκα Κατσέλη.
Περιοδεία στην Αφρική.
Νοτιοαφρικάνικη Ένωση – Ροδεσία - Αιθιοπία.
Περιοδεία στην Κύπρο.
Αρχαίο Θέατρο Ζέας.
1963-1964 Θίασος Αλέκου Αλεξανδράκη,
“Μιά Ιστορία από το Ιρκούτσκ” τού Αρμπούζωφ.
Σε σκηνοθεσία Τριβιζά.
1963 Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κούν,
Οι ιστορικοί “Όρνιθες” τού Αριστοφάνη..
Λονδίνο - Σαιζόν Σαίξπηρ.
1964-1965 Θίασος Χριστίνας Σύλβα
“Ο Ασυλλόγιστος” τού Μολιέρου.
Σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη
“Ο Γυάλινος Κόσμος” τού Τ. Ουίλιαμς.
Σε σκηνοθεσία Βασίλη Διαμαντόπουλου.
1965-Καλοκαίρι Θίασος Αννας Συνοδινού
Εγκαινιάζεται το Θέατρο του Λυκαβηττού.
“Αντιγόνη” τού Σοφοκλή.
Σε μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου
και Σκηνικά-Κοστούμια του Α.Τάσσου.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου.
“Εκκλησιάζουσες” τού Αριστοφάνη.
Σε μετάφραση και σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη.
1965-1967 Θίασος Έλλης Λαμπέτη,
“Αγία Ιωάννα” τού Μπέρναρντ Σώ.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου
“Κάθε Σεπτέμβρη” τού
Σε σκηνοθεσία ΄Ελλης Λαμπέτη.
1968-1969 Θίασος Τζένης Καρέζη,
“Θεοδώρα η Μεγάλη” τού Γεωργίου Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία τού Αλέξη Μινωτή.
1969-1970 Θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου,
“Η Κυρία δε με μέλλει” τών Σαρντού – Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1970-1971 “Μιά Ιστορία απο το Ιρκούτσκ” τού Αρμπούζωφ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1971-1972 “Η Ασπασία” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Ανακατασκευή τού θερινού κιν/φου της οδού Πατησίων
“Αθήναιον” και πάλι σε θέατρο.
1973-Καλοκαίρι “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου
και μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.
Ο Νίκος Ξυλούρης μετέχει για πρώτη φορά σε παράσταση.
1973-1974 “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Μεταφέρεται στο χειμερινό “Ακροπόλ”.
Μεσολαβεί φυλάκιση των θιασαρχών στο ΕΑΤ-ΕΣΑ
αμέσως μετά την εξέγερση τού Πολυτεχνείου.
Κλείσιμο τού θεάτρου.
Οι παραστάσεις συνεχίζονται από το τέλος τού Δεκέμβρη,
με άντρες της ΕΣΑ και της Ασφάλειας, ένστολους και οπλισμένους
να κυκλοφορούν στην είσοδο και στην αίθουσα του θεάτρου, προς
εκφοβισμό του κοινού.
1974-Καλοκαίρι “Το Κουκί και το Ρεβύθι” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Ο τίτλος δόθηκε ενδεικτικά σε μιά παράσταση εντελώς
παράλογη, για να ειδοποιηθεί το Κοινό ότι η λογοκρισία
απαγόρευσε το 90% τών κειμένων τού Καμπανέλλη.
1974-Ιούλιος “Το Μεγάλο μας Τσίρκο Νο 2” τού Καμπανέλλη.
Με την ανατροπή τής Χούντας, ξαναπαίζεται το έργο,
εμπλουτισμένο με καινούργια επίκαιρα επεισόδια.
Γίνεται πανηγυρική υποδοχή των φυλακισμένων,
των εξόριστων και των αυτοεξόριστων αντιστασιακών.
1974-1975 “Το Μεγάλο μας Τσίρκο Νο 2" τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Μεγάλη περιοδεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο «Αλεξάνδρειο» της Θεσσαλονίκης [Παλαί ντε Σπόρ]
σε έξη παραστάσεις το παρακολούθησαν 49.000 θεατές.
1975-Καλοκαίρι “Ο Εχθρός Λαός” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου
και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
"Ο Εχθρός Λαός" του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Περιοδεία σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.
Ενδιαφέρουσα πληροφορία:
Στο έργο γινότανε αναφορά στην Αποστασία του 1964.
Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο τα θέατρα ήταν γεμάτα.
Στα Χανιά ματαιώθηκε η παράσταση.
Δεν εμφανίστηκε ούτε ένας θεατής, στην κυριολεξία.
Ούτε καν οι προσκεκλημένοι.
Μετά από έρευνα ανακαλύψαμε την αιτία. Μητσοτάκης!
1976-Χειμώνας “Το Μεγάλο μας Τσίρκο” τού Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Περιοδεία στους μετανάστες τής Γερμανίας.
Το έργο παίζεται κατ’ απαίτηση τού Κοινού σε
65 πόλεις και χωριά τής Δυτικής Γερμανίας.
Ενδιαφέρουσα πληροφορία:
“Το Μεγάλο μας Τσίρκο"
το παρακολούθησαν συνολικά περισσότεροι από 550.000 θεατές.
1976-Καλοκαίρι “Η Κυρία δε με μέλλει” των Σαρντού – Ρούσσου.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1976-1977 “Η Κυρία Προέδρου” των Ενεκέν και Βεμπέρ.
Σε διασκευή Ρούσσου και σκηνοθεσία Καζάκου.
1977-Καλοκαίρι “Η Παναγία τών Δολαρίων” τού Κάννιν.
Σε διασκευή Καμπανέλλη και σε σκηνοθεσία τού Κώστα Μπάκα.
1977-1978 “Η Αγριόγατα” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1978-Καλοκαίρι “Η Παναγία τών Παρισίων” τού Βίκτωρα Ουγκώ.
Σε διασκευή τής Τζένης Καρέζη και σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Οι παραστάσεις διακόπτονται τον Αύγουστο λόγω αποτυχίας.
1978-Καλοκαίρι “Αντώνιος και Κλεοπάτρα” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία τού Μιχάλη Κακογιάννη.
Το έργο παίζεται στο Ηρώδειο
με την Ειρήνη Παπά και τον Κώστα Καζάκο.
1978-1979 “Μην Αμελείτε την Αμέλια” τού Ζώρζ Φεντώ.
“Η Επιχείρηση Γοητεία” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1978 Εγκαινιάζεται το νέο Θέατρο “Αθήναιον” επι τής
οδού Ακαδημίας 3, ιδιοκτησίας τού Μετοχικού Ταμείου Στρατού, το οποίο κατασκευάστηκε μερίμνη τών θιασαρχών, με το έργο
“Πολίτες Β΄ Κατηγορίας” τού Μπράιαν Φρήλ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1979-1980 “Οι Θεατρίνοι” τής Τζένης Καρέζη.
Σε σκηνοθεσία Τζένης Καρέζη.
1980-1981 “Η Αγριόγατα” τών Μπαριγιέ και Γκρεντύ.
Επαναλαμβάνεται.
1981-Χειμώνας “Η Αγριόγατα” περιοδεύει στην Αμερική.
“Η Επιχείρηση Γοητεία” επαναλαμβάνεται.
1982-1983 “Ποιός φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ” τού Αλμπυ.
Σε σκηνοθεσία Ζύλ Ντασσέν.
Η “Βιρτζίνια Γούλφ” επαναλαμβάνεται.
1984-1985 “Εντα Γκάμπλερ” τού Ερρίκου Ιψεν.
Σε σκηνοθεσία Μίνου Βολονάκη.
1985-Καλοκαίρι “Μήδεια” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία και μετάφραση Μίνου Βολονάκη.
Ηρώδειο και περιοδεία σ’ όλη την Ελλάδα.
1985-1986 “Πρόσωπο με Πρόσωπο” τού Αλεξάντρ Γκέλμαν.
Σε σκηνοθεσία Ολέγκ Εφραίμωφ.
1986-Καλοκαίρι “Μήδεια” τού Ευριπίδη.
Επίδαυρος και περιοδεία.
“Πρόσωπο με Πρόσωπο” επαναλαμβάνεται.
1987-Καλοκαίρι “Ηλέκτρα” τού Σοφοκλή.
Σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
1987-1988 “Τζόκινγκ” τού Εντουαρντ Ρατζίνσκυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
1988-1999 “Ο Βυσσινόκηπος” τού Αντων Τσέχωφ.
Σε σκηνοθεσία Ολέγκ Εφραίμωφ.
Το Δεκέμβριο διαπιστώνεται ο καρκίνος της Τζένης.
Οι παραστάσεις διακόπτονται το Μάρτιο με γεμάτο θέατρο.
Τον ίδιο μήνα εγχειρίζεται η Τζένη στο Λονδίνο.
1989-Καλοκαίρι “Οιδίπους Τύραννος” τού Σοφοκλή.
Σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Η Τζένη παίζει την Ιοκάστη για να στηρίξει την παράσταση, παρά την απαγόρευση των γιατρών.
Ομάδα του κοινού αποδοκίμασε το τσιγάρο που κάπνισε η Άννα Μακράκη αναγγέλλοντας το θάνατο της Ιοκάστης.
1990-Καλοκαίρι “Ιφιγένεια στην Αυλίδα” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Θεάτρου Τέχνης-Κάρολος Κούν.
1990-1991 “Διαμάντια και Μπλούζ” τής Λούλας Αναγνωστάκη.
Σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.
Ο τελευταίος ρόλος τής Τζένης.
22 Ιουλίου 1992 - Θάνατος τής Τζένης.
Το Θέατρο “Αθήναιον” μετονομάζεται σε Θέατρο “Τζένη Καρέζη”.
1992-1993 “Θείος Βάνιας” τού Αντων Τσέχωφ.
Σε μετάφραση του Λυκούργου Καλλέργη
και σκηνοθεσία τού Κώστα Καζάκου που παίζει
και τον ομώνυμο ρόλο.
Παραγωγή τού Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
1993-Καλοκαίρι “Η Όπερα τής Πεντάρας” τού Μπρέχτ.
Σε σκηνοθεσία τού Ζύλ Ντασσέν,
Παραγωγή τού Γιώργου Λεμπέση στο “Αθήναιον”
1993-1994 “Ο Θάνατος τού Εμποράκου” τού Μίλλερ.
Σε σκηνοθεσία τού Ζύλ Ντασσέν.
1994-1995 “Μαύρη Κωμωδία” τού Σάφφερ.
Σε σκηνοθεσία τού Κώστα Καζάκου.
Παραγωγός και πρωταγωνιστής ο Πέτρος Φιλιππίδης.
1995-Καλοκαίρι “Αντιγόνη” τού Σοφοκλή.
Σε μετάφραση και σκηνοθεσία τού Μίνου Βολονάκη. Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Εθνικού Θεάτρου.
1995-1996 “Ξενοδοχείο Παράδεισος” τού Ζώρζ Φεντώ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγός και πρωταγωνιστής ο Πέτρος Φιλιππίδης.
1996-Καλοκαίρι “Ο Βασιλιάς Λήρ” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
Στο ρόλο του τρελού ο Πέτρος Φιλιππίδης.
Ηρώδειο και περιοδεία.
1996-1997 “Επικίνδυνες Σχέσεις” τού Λακλό.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγοί και πρωταγωνιστές οι Στράτος Τζώρτζογλου και Κων/νος Καζάκος.
1997-1998 “Περιμένοντας τον Γκοντό” τού Μπέκετ.
Σε σκηνοθεσία τού Γιάννη Ιορδανίδη.
Συμπρωταγωνίστησε ο Πέτρος Φιλιππίδης.
“Φάλσταφ” - [Εύθυμες Κυρίες τού Ουίνδσωρ] τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά.
1999-Καλοκαίρι “Οθέλλος” τού Σαίξπηρ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγή τού ΟΕΘ - ΣΕΗ. Περιοδεία.
1999-2000 “Τα Σέβη μας Dr. Τσέχωφ” τού Αντων Τσέχωφ.
“Πρόταση Γάμου” - “Επέτειος” - ‘Αρκούδα” και “Κύκνειο Άσμα”.
Σε μετάφραση Λυκούργου Καλλέργη και σκηνοθεσία Γεννάδιου Πάτση.
2000-Καλοκαίρι “Βάτραχοι” τού Αριστοφάνη.
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου.
Παραγωγή “Θίασος Ράμπα”. Περιοδεία.
2000-2001 “Οι Μικροαστοί” τού Μαξίμ Γκόρκυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Παραγωγή τής Νινέτας και τού Γιώργου Λεμπέση.
2001-Καλοκαίρι “Εκάβη και Κύκλωψ” τού Ευριπίδη.
Σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου και Γιάννη Ρήγα αντίστοιχα.
Επίδαυρος και περιοδεία.
Παραγωγή τού Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
2001-Χειμώνας «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ» του Εντ. Άλμπυ.
Σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.
Με τη Μελίνα Μποτέλη και τον Κοσμά Ζαχάρωφ.
Παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κερκύρας.
2002-2003 «Κοπεγχάγη» του Μάϊκλ Φρέιν.
Σε μετάφραση Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη
και προσαρμογή Αννίτας Δεκαβάλλα.
Σε σκηνοθεσία Τάκη Βουτέρη.
2003-Σεπτέμβριος «Μαθήματα Υποκριτικής» του Γιώργου Μανιώτη.
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Μανιώτη.
Μονόλογοι 2003 – Πολιτιστική Ολυμπιάδα.
«Δάφνες και Πικροδάφνες» των Κεχαϊδη – Χαβιαρά.
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου
2005-Καλοκαίρι «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου.
Σε μετάφραση του Οδυσσέα Νικάκη
και σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου με τη συνεργασία του Σοφοκλή Πέππα.
Συμπαραγωγή με το Θεσσαλικό Θέατρο.
Επίδαυρος και περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο.
2006-2007 «Ήταν όλοι τους Παιδιά μου» του Μίλλερ.
Σε μετάφραση Κοέν και σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη.
«Ήταν όλοι τους Παιδιά μου» του Μίλλερ.
Επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά.
Ο Κώστας Καζάκος έχει συνεργαστεί με τους παρακάτω σκηνοθέτες, χρονολογικά:
Κάρολος Κούν – Λεωνίδας Τριβιζάς – Κυρία Κατερίνα – Κωστής Μιχαηλίδης – Μιχάλης Μπούχλης – Βασίλης Διαμαντόπουλος – Γιώργος Σεβαστίκογλου – Μίνως Βολονάκης – Ελλη Λαμπέτη – Αλέξης Μινωτής – Κώστας Μπάκας – Μιχάλης Κακογιάννης – Ζύλ Ντασσέν – Ολέγκ Εφραίμωφ – Ρόμπερτ Στούρουα – Γιώργος Λαζάνης – Βασίλης Παπαβασιλείου – Γιάννης Ιορδανίδης – Γιάννης Μόρτζος – Διαγόρας Χρονόπουλος – Γιάννης Ρήγας – Τάκης Βουτέρης -Γιώργος Μανιώτης.
Εχει παίξει μέχρι τώρα σε 87 έργα.
Εχει σκηνοθετήσει 25 παραστάσεις.
Κινηματογράφος: Πήρε μέρος σε πολλές ταινίες τού παλιού εμπορικού κινηματογράφου, σε αρκετές τού νέου και σε λίγες τού καλλιτεχνικού παλιού και νέου.
Εχει παίξει σε 37 κινηματογραφικές ταινίες.
Εχει κάνει 3 κινηματογραφικές παραγωγές.
Εχει σκηνοθετήσει 1 ταινία.
Τηλεόραση: Απο το 1972 και μετά, έπαιξε και σκηνοθέτησε πλήθος επεισοδίων, σε τηλεοπτικές σειρές.
Εχει σκηνοθετήσει 2 τηλεοπτικές σειρές, τη μια με 78 επεισόδια και την άλλη με 20.
Εκπαίδευση: Επι χρόνια έχει εργαστεί σε θεατρικά εργαστήρια και σεμινάρια καθώς και στη Σχολή τού Θεάτρου Τέχνης.
Το 1995 ίδρυσε το “Σχολείο Υποκριτικής Κώστας Καζάκος”.
Είναι ανεγνωρισμένη Ανωτέρα Σχολή.
Είναι τετραετούς φοίτησης.
